rəhn

is. <ər.>

1. Girov. Onun bütün əmlakı rus bankının rəhnindədir. M. S. O.. <Hacı Vəli:> Evində iki otaq dolusu rəhn qoyulmuş şeylər var idi. Ç..

2. məc. Əsas, şərt, mənbə. Təmizlik sağlamlığın rəhnidir. Birlik qalibiyyətin rəhnidir.